{phocagallery view=category|categoryid=264|imageid=3551|float=left|pluginlink=1} Nasza 100 -letnia Cukrownia „Gosławice” zasługuje na pamięć. Była ona miejscem pracy wielu pracowników, całych rodzin. Rozsławiała Konin. Ginęli za nią ludzie…. Jak wynika z dokumentów powstała w trudnym okresie rozwoju Polski. Jej budowę rozpoczęto w 1911 roku (w tym czasie na terenie Polski działało już 86 cukrowni). Powstała „Spółka Akcyjna Cukrowni i Rafinerii Gosławice”, składająca się z okolicznych obszarników i innych pomniejszych akcjonariuszy, których zadaniem była budowa tej cukrowni. O lokalizacji terenu pod budowę zadecydowało pobliskie jezioro zapewniające zasilanie w wodę ciągu technologicznego. Teren ten należał do gruntów byłych dóbr gosławickich wchodzących w skład majątku hrabiego Kwileckiego z Malińca. Większość urządzeń do budowy cukrowni przywożono konno z odległego o 100 km Kutna (Konin wówczas nie posiadał linii kolejowych). Podczas transportu cięższych urządzeń konie wymieniano w Kłodawie i Genowefie. Budowę zakończono w 1912 roku.
Przy Cukrowni „Gosławice” powoli wyrastało osiedle pracownicze. Powstała Parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Wartko toczyło się życie tej społeczności. Działała Ochotnicza Straż Pożarna (od 1916 r.), Zakładowe Koło Ligi Obrony Kraju, Polski Związek Wędkarski (koło nr 48), Klub Techniki i Racjonalizacji, Klub Sportowy, Zakładowy Oddział Samoobrony, Związki Zawodowe. Samorząd Pracowniczy – Rada Zakładowa.
Cukrownia posiadała własny ogród i gospodarstwo rolne na potrzeby stołówki zakładowej. Istniały tu również: Szkoła Podstawowa nr 11 im. Floriana Marciniaka, Przedszkole nr 14 im. Krasnala Hałabały, Miejska Biblioteka Publiczna Filia „Jedenastka”, świetlica zakładowa, klub, kino „Sportowiec”, Ośrodek Zdrowia, apteka, poczta. Zakład posiadał pracownicze ogródki działkowe oraz Ośrodek Rekreacyjny nad jeziorem z wypożyczalnią kajaków i rowerów wodnych, a także Ośrodki Wypoczynkowe nad morzem w Jastrzębiej Górze i Krynicy Morskiej.
Na jubileuszowej wystawie pt. „To jest mój dom, moje korzenie, tu sięgają moje wspomnienia…”, która jest wyrazem naszej dumy i troski, zostały zgromadzone bardzo cenne dokumenty i pamiątkowe zdjęcia, które wśród starszej części zwiedzających budziły ogromne wzruszenie i głębokie refleksje, a wśród młodszej ciekawość jak wyglądało życie w Cukrowni, która już nie istnieje.
Wszystko, co dotyczy Cukrowni zasługuje na pamięć. To nasze wspólne dziedzictwo. Dlatego w najbliższym czasie powstanie Izba Pamięci, gdzie zgromadzone zostaną wszystkie archiwalne dokumenty oraz pamiątki dotyczące 100 – letniej historii Cukrowni „Gosławice”.
Ponieważ nie ginie to – co trwa w sercu i pamięci naszej…
Opracowała Danuta Olczak
Zdj. Marlena Bartosik
