PORADNIK DLA RODZICÓW

Moje dziecko wymaga pomocy w szkole”

Podstawa prawna – ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ  z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno- pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach – Dz. U. Nr 228 poz. 1487

Celem niniejszego poradnika jest przekazanie Rodzicom informacji, w jaki sposób mogą włączyć się w udzielanie dziecku wsparcia w  szkole.

Szkoły rozpoczęły wdrażanie przygotowanej przez Ministerstwo Edukacji Narodowej nowej formuły organizacji pomocy psychologiczno – pedagogicznej, w której w sposób szczególny podkreślona została rola Rodziców w organizowaniu pomocy dla dziecka.

Nowe przepisy kładą duży nacisk na współpracę szkoły z Rodzicami i zapewniają Rodzicom większy wpływ na edukację ich dzieci. Rodzice będą mogli uczestniczyć w spotkaniu zespołu nauczycieli i specjalistów analizującego sytuację ich dziecka oraz określającego obszary,
w których potrzebuje ono wsparcia. Dyrektor szkoły został zobowiązany do poinformowania Rodziców ucznia o terminie spotkania zespołu. Na spotkaniach zespołu zapadały będą wszystkie ważne decyzje dotyczące dziecka. Zadaniem dyrektora będzie zorganizowanie wsparcia w sposób odpowiadający indywidualnym potrzebom edukacyjnym i rozwojowym dziecka oraz uwzględniający jego możliwości.

 Co to jest pomoc psychologiczno-pedagogiczna?

Pomoc psychologiczno-pedagogiczna polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia. Oznacza to, że rodzic wspólnie
z nauczycielami i specjalistami będzie obserwował, w jaki sposób dziecko funkcjonuje
w szkole i w domu.

Po dokonaniu takiego rozpoznania przyjdzie czas na zastanowienie się, czego dziecko potrzebuje(jakiego wsparcia i dostosowań), aby mogło lepiej radzić sobie w rzeczywistości szkolnej, lepiej wykorzystywać swój potencjał, lepiej przygotować się do dorosłego życia.

Kiedy Państwa dziecko może otrzymać pomoc psychologiczno-pedagogiczną?

Państwa dziecko może otrzymać pomoc, jeśli:

· jest szczególnie uzdolnione;

· jest dzieckiem z niepełnosprawnością (słabo słyszące, niesłyszące, słabo widzące, niewidome, z niepełnosprawnością ruchową, w tym z afazją, z upośledzeniem w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, z niepełnosprawnościami sprzężonymi);

· ma orzeczenie z uwagi na zagrożenie niedostosowaniem społecznym lub niedostosowanie społeczne;

· jest przewlekle chore;

· ma trudności adaptacyjne w szkole, związane np. z wcześniejszym kształceniem za granicą lub wychowywaniem się w innej kulturze;

· jest z grupy ryzyka dysleksji lub stwierdzono u niego dysleksję rozwojową;

· jest uczniem mającym potwierdzone diagnozą trudności matematyczne;

· ma zaburzenia komunikacji językowej (np. problem z artykulacją niektórych głosek, zaburzenia płynności, tempa mowy, problem w tworzeniu dłuższych wypowiedzi);

· znalazło się w sytuacji kryzysowej lub traumatycznej;

· dotykają go niepowodzenia edukacyjne;

· pojawiły się trudności środowiskowe, związane z sytuacją bytową, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami społecznymi itp.;

· ma orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania i jest w sytuacji wymagającej dodatkowego wsparcia;

· ma innego rodzaju trudności wpływające na jego funkcjonowanie w szkole i nauczyciele zdecydują, że należy mu pomóc – wtedy żaden dokument nie jest potrzebny.

Dla każdego z takich dzieci dyrektor szkoły powołał zespół, w którego pracach mają prawo uczestniczyć rodzice danego ucznia. Rodzic bierze udział w posiedzeniach zespołu jako jego pełnoprawny członek. 

Z czyjej inicjatywy może być udzielana pomoc?

Pomoc może być udzielana z inicjatywy:

1) ucznia (który ukończył 13 lat);

2) rodziców ucznia;

3) nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzącego zajęcia
z uczniem;

4) poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;

5) asystenta edukacji romskiej;

6) pomocy nauczyciela.

Rodzic ma tu, jak widać, do odegrania bardzo ważną rolę. Jest bowiem wymieniony wśród osób upoważnionych do inicjowania pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Oznacza to, że jeśli rodzic zauważy jakieś ważne potrzeby swojego dziecka, może zgłosić to nauczycielowi, wychowawcy, specjaliście prowadzącemu z jego dzieckiem zajęcia (np. psychologowi, pedagogowi czy logopedzie) lub dyrektorowi. Zgłoszenie należy składać na specjalnym wniosku o objęcie pomocą psychologiczno-pedagogiczną. (wniosek jest do pobrania w sekretariacie szkoły oraz u pedagoga szkolnego)

Rodzicu, jeśli chcesz, aby Twoje dziecko miało zorganizowaną właściwą pomoc:

· ważne jest, abyś jak najszybciej dostarczył do szkoły orzeczenie i/lub opinię poradni  psychologiczno-pedagogicznej – to pomoże w planowaniu pomocy i usprawni jej organizację;

· obserwuj uważnie swoje dziecko: jakie ma uzdolnienia, jak sobie radzi z nauką, jakie ma relacje z rówieśnikami i dorosłymi; rozmawiaj o tym z nauczycielami, wychowawcami
i specjalistami – to umożliwi zorganizowanie adekwatnej do potrzeb pomocy.

Dyrektor szkoły

· powołuje zespół niezwłocznie po dostarczeniu przez rodzica orzeczenia lub opinii poradni psychologiczno-pedagogicznej;

· powołuje zespół niezwłocznie po otrzymaniu informacji o tym, że w szkole zauważono indywidualne specjalne potrzeby edukacyjne ucznia i mimo, że nie posiada on opinii ani orzeczenia planuje się dla niego pomoc.

Ważne dla Państwa dziecka dokumenty w szkole

Do zadań zespołu nauczycieli pracujących z Państwa dzieckiem, należeć będzie:

· zaplanowanie pomocy (form, sposobów i okresów jej udzielania),

· założenie Karty Indywidualnych Potrzeb Ucznia (KIPU)  i opracowanie Planu Działań Wspierających (PDW)

· lub dokonanie wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia i opracowanie Indywidualnego Programu Edukacyjno – Terapeutycznego (IPE-T). Zależeć to będzie od sytuacji, w której znajdzie się Twoje dziecko.

Jak włączyć się w pracę zespołu?

Aby właściwie rozpoznać potrzeby dziecka oraz określić zakres pomocy, której ono potrzebuje, zespół dokona analizy dokumentów (orzeczeń, opinii, dokumentacji medycznej – jeśli taką rodzic zdecyduje się przedstawić itp.). Dokumentacja zawiera tylko część i to specjalistycznej wiedzy o dziecku. Natomiast Ty, Rodzicu, będziesz miał kluczową rolę w tym procesie ponieważ jesteś osobą, która zna swoje dziecko najlepiej. Masz wiele doświadczeń związanych z oddziaływaniami podejmowanymi wobec Twojego dziecka. Wiesz najlepiej, jak dziecko nawiązuje kontakt z dorosłymi i rówieśnikami. Na co dzień widzisz, jak sobie radzi w sytuacjach trudnych, jak znosi porażki, jak przeżywa sukcesy. Znasz jego zainteresowania i orientujesz się w tym, czego nie lubi. Oczywiście, nauczyciele będą również sami obserwować Twoje dziecko i będą się dzielić z Tobą zebranymi informacjami. Będą również przyglądać się pracom wykonanym przez ucznia w szkole, będą zasięgać opinii specjalistów. Taka wymiana obserwacji pomoże w stworzeniu całościowego obrazu funkcjonowania dziecka. Dzięki temu planowanie pomocy będzie łatwiejsze,
a stworzona oferta wsparcia – adekwatna do potrzeb i możliwości dziecka.

 Rodzicu, pamiętaj!

· Zostaniesz przez dyrektora powiadomiony w formie pisemnej o terminie spotkania zespołu.

· Masz prawo brać udział w spotkaniach zespołu jako pełnoprawny jego członek – możesz współdecydować o kształcie pomocy udzielanej Twojemu dziecku.

· Na Twój wniosek w spotkaniach zespołu mogą brać udział osoby, które mogą wspierać planowanie pomocy.

· Dyrektor ma prawo zaprosić na spotkanie przedstawiciela poradni psychologiczno-pedagogicznej, który będzie wspierał zespół merytorycznie.

Wyszukała M. Maćkowiak