DROGI RODZICU

Poniżej możesz znaleźć żelazne porady jak postępować z własnym dzieckiem. Zachęcamy do przejrzenia tych kilku stron i zastanowienia się.

Czas poświęcony dzieciom nigdy nie można uznać za zmarnowany. Stanowi on pewnego rodzaju lokatę na przyszłość. I tak jak w banku, aby odebrać procenty najpierw trzeba ulokować kapitał.

Relacje dziecko – rodzic wcale nie należą do łatwych, a zastosowanie tych kilku reguł w życiu może przynajmniej troszeczkę je uprościć. Proponujemy przeczytanie i wypróbowanie tych wskazówek.

DEKALOG DLA RODZICÓW

  1. Nie upokarzaj dziecka, bo ono, tak jak ty, ma silne poczucie własnej godności.
  2. Staraj się nie stosować takich metod, których sam w dzieciństwie nie akceptowałeś.
  3. Pozwalaj dziecku dokonywać wyboru najczęściej jak możesz.
  4. Jeśli zachowałeś się wobec dziecka niewłaściwie, przeproś je i wytłumacz się. Nie bój się utraty autorytetu – dziecko i tak wie, kiedy popełniasz błędy.
  5. Nigdy nie mów źle o dziecku, szczególnie w obecności innych osób.
  6. Nie mów „zrobisz to, bo tak chcę” – jeśli musisz czegoś zabronić, zawsze to uzasadnij.
  7. Jeśli wydajesz polecenia dziecku, staraj się nie stać nad nim i mówić z góry swego autorytetu.
  8. Nie musisz być za wszelką cenę konsekwentny, nie musisz być w zgodzie z innymi dorosłymi przeciw dziecku, jeżeli wiesz, że oni nie mają racji.
  9. Gdy nie wiesz, jak postąpić pomyśl, jak ty poczułbyś się, będąc dzieckiem.
  10. Staraj się być czasem adwokatem własnego dziecka.

Konwencja o prawach dziecka przyjęta przez Zgromadzenie Ogólne ONZ 20.11.1989r.


Ojciec w oczach dzieci

W wieku 4 lat:

Mój tata potrafi wszystko!

W wieku 6 lat:

Mój tata potrafi dużo! Bardzo dużo!

W wieku 8 lat:

Mój tata nie potrafi niektórych rzeczy.

W wieku 12 lat:

Oczywiście, mój tata nie potrafi.

W wieku 14 lat:

Mój tata jest taki staroświecki, że aż beznadziejny.

W wieku 20 lat:

Mój stary znajduje się w innej strefie czasowej.

W wieku 25 lat:

Mój tata mógłby coś na ten temat powiedzieć.

W wieku 35 lat:

Może powinniśmy się poradzić taty.

W wieku 50 lat:

Ciekawe co by tata o tym pomyślał.

W wieku 60 lat:

Chciałbym znowu móc omówić to z tatą.

Źródło: „Jak postępować ze starymi” – Josh McDowell i Bill Jones

 

MAMO!!! TATO !!!


Szanuj mnie, żebym szanowała innych

wybaczaj, żebym umiała wybaczać

słuchaj, żebym umiała słuchać

nie bij, żebym nie biła

nie poniżaj, żebym nie poniżała

rozmawiaj ze mną, żebym umiała rozmawiać

nie wyśmiewaj

nie obrażaj

nie lekceważ

kochaj mnie, żebym umiała kochać

uczę się życia od Ciebie


DZIESIĘĆ PRZYKAZAŃ WYCHOWYWANIA DZIECI

  1. Okaż twojemu dziecku trwałą, nieustającą miłość i opiekę – jest to tak ważne dla jego umysłowego i duchowego zdrowia, jak pożywienie dla ciała.
  2. Bądź hojny w poświęcaniu dziecku swojego czasu i okazywaniu mu twojego zrozumienia – bawienie się z dzieckiem, lub czytanie na głos liczy się o wiele więcej niż uporządkowane, funkcjonujące bez zakłóceń gospodarstwo domowe.
  3. Umożliwiaj twojemu dziecku zdobywanie nowych doświadczeń i już od pierwszych dni jego życia „zanurz” je w mówionym języku- wzbogaca to jego duchowy rozwój.
  4. Zachęcaj dziecko do zabawy w każdej formie: w pojedynkę, z innymi dziećmi, do badania świata, naśladowania, eksperymentowania, budowania, kreatywnego tworzenia.
  5. Chwal częściej i głośniej wysiłki niż osiągnięcia.
  6. Powierzaj dziecku stale rosnącą odpowiedzialność – podobnie jak i inne umiejętności trzeba ją wciąż trenować.
  7. Pamiętaj o tym, że każde dziecko jest wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju – sposób, w jaki traktujesz jedno i który jest dla niego zupełnie w porządku, dla drugiego może być niewłaściwy.
  8. Pokazuj swoją dezaprobatę i niezadowolenie w taki sposób, który nie będzie oznaczał dla wieku, osobowości i rozumienia dziecka zbyt wygórowanych wymagań.
  9. Nigdy nie używaj groźby pozbawienia dziecka miłości, albo że je komuś oddasz. Możesz odrzucać i nie akceptować jego zachowania, ale nie pozwól nigdy, by zrodziło się w nim podejrzenie, że możesz odrzucać jego osobę.
  10. Nie oczekuj wdzięczności. Twoje dziecko nie prosiło się, żeby przyjść na świat – to była twoja decyzja.

Źródło: Mia Kellmer Pringle. „Czego potrzebują dzieci”

                                                                                                                                       Magdalena Maćkowiak