wojna

„Jest jeden czas miłości, jest jeden czas wiary
dla tych, którzy odeszli, dla tych co zostają.
Wszystko staje się jednym: żywe i umarłe,
wszystko splata się w jedną Narodową Pamięć,
Ona przeszłości i przyszłości sięga
Przez serce żywe, co w piersiach nam bije,
Bo Wolność to jest tyle, ilu nas poległo 
I Wolność to jest tyle, ilu nas dziś żyje”

Józefa Radzymińska– …Jest jeden czas miłości…

 

Tak niedawno rozstaliśmy się, a znów nadszedł czas powrotu i spotkania. Za nami dwa miesiące wspaniałych beztroskich wakacji. Wrzesieńto miesiąc cudownego babiego lata, dojrzewających kasztanów i spotkańz przyjaciółmi ze szkolnej ławy.  Dzisiaj możemy spokojnie i radośnie rozpocząć nowy rok szkolny.Ale  był taki wrzesień, kiedy klasy nie doczekały się uczniów. 1 września 1939 roku rozpoczęła się II wojna światowa,

hitlerowskie Niemcy zaatakowały granice Polski.  Natomiast 17 września tego samego roku zbrojnej napaści na nasz kraj dokonał Związek Radziecki.  Polacy walczyli z okupantem nie tylko z bronią w ręku, ale wydawali polskie książki, ratowali zabytki, organizowali tajne nauczanie. Walczyli w kraju i poza granicami.  II wojna światowa  była największym konfliktem w dziejach ludzkości. Wzięło w niej udział 61 państw,  działania wojenne odbywały się w Europie, Azji, Afryce, na morzach  i oceanach.  Wojna trwała 6 lat zakończyła się w 1945 roku klęska Niemiec i ich sprzymierzeńców. Dramat II wojny światowej nie jest tylko, podręcznikową przeszłością, ale przestrogą dla przyszłych pokoleń. Ponieśliśmy wielkie ofiary. Pamiętać o nich będziemy, ponieważ rozumiemy, że naród, który zapomni swą przeszłość, skazany jest na bolesne doznania. Jesteśmy wdzięczni bohaterom wojny, których śmierć, przelana krew, poniesiony trudy sprawiły, że jesteśmy wolni.  

Oprac. A. Czechowska