10 ZALECEŃ DLA TROSKLIWEGO RODZICA – nie tylko dziecka z dysleksją rozwojową
1. Nigdy, przenigdy nie wykonuj pracy domowej za dziecko.
Jeżeli uważasz, że Twoje dziecko ma za dużo zadawane do domu porozmawiaj o tym z nauczycielem, odrabianie za dziecko nie rozwiąże problemu. Przyczyna może leżeć np. w rozmowach na lekcji, praca na lekcji nie zostaje zapisana, narastają zaległości, a uzupełnienie ich zajmuje dużo czasu. Obserwuj, czy to, co jest zadane dotyczy faktycznie pracy z dnia na dzień, czy nie są to prace, na które przeznaczone jest więcej czasu. Kontakt z nauczycielem, lub wychowawcą pozwoli rozwiać wszystkie wątpliwości. Twoje dziecko musi uczuć się odpowiedzialności za to, co robi, oraz systematycznie pracować w domu i na lekcji.
2. Nie wymyślaj dla dziecka dodatkowych zadań do wykonania w domu.
Powinieneś ćwiczyć z dzieckiem, jeśli uważasz, że Twoja pomoc jest konieczna, ale nie rób dyktand dziecku, które robi błędy, a temu, które ma problemy z liczeniem nie dawaj kilometrowych zadań do rozwiązywania. Zadania i dyktanda są sprawdzianem, który udowodni waszemu dziecku kolejny raz, że ma problemy, może też okazać się dziecko nabędzie przekonania, że jest do niczego, i nie warto się uczyć – „przecież tyle dyktand napisałam a dalej robię błędy”. Ma prawo robić błędy i mylić się w liczeniu, ono się uczy! Starajmy się czytać dziecku, zachęcajmy je do samodzielnego czytania. Gdy dziecko wzbogaci poprzez czytanie swój zasób słów, pozna zasady ortograficzne, utrwali sobie obraz słowa w pamięci, zacznie pisać poprawnie. Jeśli chcesz pomóc, zapytaj nauczyciela jak pracować w domu żeby wysiłek przyniósł pożądane efekty.
3. Pozwól, żeby Twoje dziecko było samodzielne.
Nie pakuj mu tornistra, możesz mu przypomnieć np. o stroju na wf., czy o śniadaniu, ale staraj się wdrożyć dziecko do samokontroli.
4. Pozwól, żeby dziecko samo odrabiało lekcje,
Nie siedź przy nim, pomagaj tylko na wyraźną prośbę dziecka, stwórz atmosferę sprzyjającą odrabianiu lekcji. Wspólnie z dzieckiem ustalcie orientacyjnie czas i przeznaczcie odpowiednie miejsce na odrabianie lekcji. Oczywiście nie mona wtedy oglądać programów telewizyjnych, czy grać w gry komputerowe. Powinien być to czas spokojny, cichy, pełen koncentracji, dający poczucie bezpieczeństwa. Rodzic powinien być w pobliżu chętny, ale nienarzucający się z pomocą.
5. Nie rób afery z powodu smutnego słoneczka czy jedynki za brak pracy domowej.
To nie jest Twoje smutne słoneczko i jedynka! To kolejne doświadczenie uczniowskie „okazuje się, że Pani sprawdza zadanie domowe”. Pani zawsze może sprawdzić, lub nie pracę domową, ale uczeń poza sytuacjami wyjątkowymi, które zgłasza nauczycielowi ma obowiązek zadanie odrobić.
6. Pozwól swojemu dziecku samemu ocenić swoje możliwości, jeżeli mówi Ci, że coś umie to zaufaj mu.
Zostanie to sprawdzone w praktyce, prędzej czy później życie w szkole zweryfikuje uczniowskie zdanie o sobie. Może okazać się, że ocena była prawidłowa i np. „za wiersz’ dziecko przyniesie szóstkę. Jeśli nie to z dziecko samo poprosi Was o odpytanie „z wiersza”, przygotowując się do poprawiania złej oceny.
7. Kochaj swoje dziecko i ciesz się nim.
Mów mu, że jest ładne, miłe, że coś zrobiło świetnie i doskonale wygląda w swoim ubraniu. Daj mu wiarę w siebie. Doceń jego starania niech wie, ·że jesteś z niego zadowolony i kochasz go za to, że jest Twoim dzieckiem na dobre i na złe.
8. Pozwól swojemu dziecku czuć się bezpiecznie.
Staraj się wyjaśnić sytuację, gdy wydaje się, że Twoje dziecko potraktowano niesprawiedliwie, interesuj się dzieckiem w szkole, dowiaduj się nie tylko o stopnie, ale i o jego życie w grupie rówieśników, jego kontakty z nauczycielami.
9. Przeznacz czas dla swojego dziecka.
Nie jest powiedziane, że to ma być osiem godzin czy dwie, to może być mniej lub więcej, ma to być czas razem spędzony na zabawie spacerze wycieczce, przy filmie, przy interesującej lekturze.
10. Posłuchaj, co chce Ci powiedzieć Twoje dziecko.
Na pewno nie masz czasu, jesteś zmęczony, chcesz obejrzeć film, musisz zrobić coś do pracy. Pamiętaj! Twoje dziecko to największy skarb, powinieneś je szanować i traktować z uwagą, nieraz w potoku dziecięcych słów może pojawić się ważna dla Twojej rodziny informacja o tym, co czuje Twoje dziecko, co je boli, co, budzi w nim lęk.
Te zalecenia dotyczą części działań rodzicielskich, pamiętajmy, naprawdę łatwo jest zrobić krzywdę zaniedbaniem czy nadmierną gorliwością. Otoczmy NASZE dzieci szacunkiem i mądrym staraniem, a z pewnością wszyscy będziemy mieli satysfakcję z ich poczynań w domu i w szkole.
Zródło www.zs13gdynia.pl/files/dysleksja.pdf , autor: mgr.Beata Markefka , wyszukała M.Maćkowiak
